Założone przez królową w oczekiwaniu i wspierane przez królów i naukowców, Kew Gardens to historia królewskich korzeni i radykalnej nauki o roślinach. Od 1759 roku zmienił się z przytulnego ogrodu w 121-hektarowego giganta, zmieniając sposób, w jaki rozumiemy i chronimy rośliny na całym świecie. I wciąż mocno kwitnie.
Wyobraź sobie ogród, w którym współistnieją chińska pagoda, klasyczna świątynia i sztuczne ruiny. To była magia ery budowy Kew. Sir William Chambers zbudował ponad 20 przyciągających wzrok konstrukcji dla księżniczki Augusty, inspirowanych wszystkim, od Rzymu po Chiny. Jego odważny styl utorował drogę dziwacznemu, emocjonalnemu stylowi ogrodowemu znanemu jako jardin anglo-chinois. Wraz z późniejszymi zmianami wprowadzonymi przez projektanta krajobrazu Williama Nesfielda, Kew rozkwitło jako prawdziwe arcydzieło designu i nauki.
Niektóre z nich pochodzą z lat pięćdziesiątych XVIII wieku, w tym świątynie i oranżeria Sir Williama Chambersa.
Ponad 20! Od Wielkiej Pagody po świątynie, nadał Kew jego wczesny styl architektoniczny.
xVIII-wieczna Europa była bardzo zainspirowana Azją, więc architekt William Chambers dodał świątynie i pagodę w oparciu o to, co zobaczył podczas swoich podróży.
Zostały one usunięte w 1784 r. i utracone. W 2018 roku wszystkie 80 smoków zostało odbudowanych przy użyciu historycznych rysunków i nowoczesnego druku 3D!
Zbudowany w latach czterdziestych XIX wieku, jest jednym z pierwszych na świecie cudów z żelaza i szkła i nadal jest pełen tropikalnego dramatu.
Jest to najstarszy zachowany budynek w Kew, pochodzący z 1761 roku, pierwotnie używany do schronienia drzew cytrusowych w zimie.
Odegrał on ogromną rolę w transporcie roślin takich jak herbata, kauczuk i chinina na całym świecie w epoce kolonialnej.