Ciekawostki na temat Opactwa Westminsterskiego

Pomimo swojej nazwy, Opactwo Westminsterskie nie jest już prawdziwym opactwem. Od XVI wieku jest to Royal Peculiar, co oznacza, że podlega bezpośrednio władzy monarchy. Ten niezwykły status wiąże go wyjątkowo z wydarzeniami królewskimi, ceremoniami państwowymi i tradycjami narodowymi.

Wewnątrz opactwa znajdują się najstarsze zachowane drzwi w Wielkiej Brytanii, datowane na 1050 rok. Jego dąb wyrósł około 924 roku, co czyni go ponad 1000-letnim. Choć dziś jest mniejszy, nadal łączy odwiedzających z wczesnośredniowiecznym rzemiosłem i odległą, tajemniczą przeszłością Anglii.

Koronowano tu każdego angielskiego i brytyjskiego monarchę od 1066 roku. To czterdzieści koronacji na przestrzeni prawie tysiąca lat. Każdy z nich wykorzystuje chodnik Cosmati i starożytne rytuały, czyniąc Opactwo Westminsterskie najstarszym nieprzerwanie używanym miejscem koronacji na świecie.

Geoffrey Chaucer został pochowany w opactwie w 1400 roku za służbę państwową, a nie poezję. Wkrótce inni poszli w jego ślady, tworząc Kącik Poetów. Obecnie spoczywa tu ponad 100 autorów, dramaturdzy i poeci, zamieniając pojedynczy grób w najbardziej prestiżowe miejsce upamiętniające literaturę.

Dramatopisarz Ben Jonson został pochowany na stojąco w maleńkim grobie w 1637 roku. Późniejsze wykopaliska dowiodły, że jego kości są pionowe, co jest niezwykle rzadkim pochówkiem w Anglii. Jego mała działka jest oznaczona napisem "O rare Ben Jonson".

Chodnik Cosmati, zainstalowany w 1268 roku, łączy mozaiki z mistycznymi liczbami. Inskrypcje przewidywały koniec świata 19 683 lata później. Choć dla niektórych jest to po prostu dekoracja, jej dziwna mieszanka proroctw, nauki i duchowości nadal intryguje ciekawskich odwiedzających.

W 1940 r. bomby uderzyły w kaplicę Lady Chapel w opactwie, zabijając werbistę. Zamiast wymazać wszystkie ślady, część uszkodzeń została poddana konserwacji. Odwiedzający do dziś mogą zobaczyć blizny, które przypominają o wojennej wytrzymałości i odporności Londynu.