Opactwo Westminsterskie należy do kategorii "Royal Peculiar", należąc do suwerena, a nie do Kościoła Anglii. Jego oficjalna nazwa to Kolegiata Świętego Piotra w Westminster. Jednak na początku swojego istnienia był używany przez mnichów benedyktyńskich jako klasztor - stąd nazwa Opactwo Westminsterskie - przydomek, który przylgnął do tego miejsca.
Fakty dotyczące Opactwa Westminsterskiego
Należy do suwerena, a nie do Kościoła Anglii
Miejsce spoczynku ponad 3300 osób
Początkowo opactwo miało służyć jako miejsce spoczynku wszystkich królów Anglii. Jednak w późniejszych latach każdy, kto mógł sobie pozwolić na pochówek w opactwie, otrzymywał tam miejsce. Dziś znajdują się tam grobowce wielu znanych osobistości, w tym Sir Isaaca Newtona, Geoffreya Chaucera, Stephena Hawkinga, George'a Frederica Handla, Charlesa Dickensa i wielu innych.
Miejsce koronacji od 1066 r.
Opactwo Westminsterskie jest oficjalnym kościołem koronacyjnym brytyjskich monarchów od 1066 roku. W sumie w opactwie odbyło się 39 koronacji, z których ostatnia miała miejsce w 2023 r. obecnego monarchy, króla Karola III i królowej Camilli. Nawet krzesło koronacyjne z 1308 roku, które było używane podczas tych koronacji, nadal znajduje się wewnątrz opactwa.
Odbyło się tu wiele królewskich ślubów
W Opactwie Westminsterskim odbywają się również królewskie śluby. Do tej pory odbyło się 17 królewskich ślubów, z których ostatnim był ślub księcia Williama i Catherine Middleton, obecnie księcia i księżnej Cambridge, w 2011 roku. Nawet królowa Elżbieta II (wówczas księżniczka Elżbieta) poślubiła tu księcia Filipa w 1947 roku.
Najstarsze drzwi na świecie
Opactwo Westminsterskie posiada jedyne zachowane anglosaskie drzwi w Wielkiej Brytanii, datowane na 1050 rok. Analiza datowania pierścieni drzew wykazała, że drzwi zostały zbudowane z jednego drzewa w Hainault, rosnącego między 924 a 1030 rokiem. Inne odkrycie ujawniło, że zasłona zakrywająca drzwi mogła być ludzką skórą jako ostrzeżenie powstrzymujące ludzi przed popełnianiem przestępstw.
Cosmati Pavement przewiduje koniec świata
Podłoga sanktuarium jest ozdobiona chodnikiem Cosmati. Wykonany z tysięcy ciętych kawałków porfiru i mozaiki, chodnik ma obliczać, kiedy nastąpi koniec świata - w ciągu 19 683 lat. Zwróć uwagę na mosiężny napis z datą powstania chodnika - 1268, skąd pochodzi - Rzym i kim był ówczesny władca - Henryk III.
Kamień Przeznaczenia został skradziony przez studentów
W 1296 r. Kamień Przeznaczenia lub Kamień ze Scone, znany w Szkocji, został przywieziony do opactwa przez Edwarda I, aby przechowywać go pod krzesłem koronacyjnym. W wigilię Bożego Narodzenia w 1950 r. 4 studentów z Glaswegii włamało się do opactwa i ukradło Kamień. Znaleziono go później zakopanego na polu w Kent, po czym został zwrócony do Szkocji w 1996 roku.
Jest to Obiekt Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opactwo Westminsterskie jest jednym z najstarszych budynków w kraju. Był używany do koronacji, królewskich ślubów i jako ostateczne miejsce spoczynku brytyjskich monarchów i znanych osobistości. Z kolei znaczenie kościoła dla historii Wielkiej Brytanii zostało formalnie zidentyfikowane, gdy w 1987 roku został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kod da Vinci zaniepokoił urzędników opactwa
Opactwo Westminsterskie pojawiło się w książce Dana Browna The Da Vinci Code, która cieszyła się sporą popularnością, co z kolei zachęciło czytelników do zobaczenia opactwa z bliska. Ale, jak większość fikcyjnych utworów, historia zawierała wiele nieścisłości. Oznaczało to, że urzędnicy opactwa musieli opublikować arkusze informacyjne dla przewodników wycieczek i odwiedzających, korygujące wiele z tych błędów.
