Historisch en cultureel belang van het Palace of Westminster
Het Palace of Westminster is al sinds de 11e eeuw een koninklijk paleis. Eeuwenlang was het de hoofdresidentie van de Engelse vorsten. Het ontwikkelde zich geleidelijk tot de permanente zetel van het Parlement, waarbij het House of Lords en House of Commons zich uiteindelijk binnen de muren vestigden en de rol van het Parlement als centrum van de wetgevende macht verstevigden. Vanaf de vroegste vormen van het Parlement tot op de dag van vandaag zijn binnen deze muren talloze wetten besproken, gevormd en aangenomen.
Westminster Hall, het oudste bewaard gebleven deel van het paleis uit 1097, is getuige geweest van enkele van de meest dramatische momenten uit de Britse geschiedenis. Hieronder vallen de processen tegen figuren als Guy Fawkes (1606) en koning Charles I (1649), kroningsbanketten en grote staatsgelegenheden. De moord op premier Spencer Perceval in 1812 in de Lobby van het Lagerhuis (de enige Britse premier die ooit is vermoord) en het bombardement op de Lagerhuiskamer in 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog (dat leidde tot de wederopbouw door Giles Gilbert Scott) onderstrepen de rol van het Lagerhuis als een live, dynamisch en soms gevaarlijk machtscentrum.
Een cruciaal moment was de verwoestende brand in 1834, die het grootste deel van het oude paleis verwoestte. Dit leidde tot het monumentale verbouwingsproject, waardoor we de gotische Revival-structuur kregen die we vandaag de dag zien. Voor veel Britten is het paleis een bron van nationale trots en identiteit, omdat het hun geschiedenis, hun politieke systeem en hun plaats in de wereld vertegenwoordigt. De gevel en binnenruimtes zijn ontelbare keren te zien geweest in films, televisieshows, literatuur en kunst, waardoor het een vaste plaats heeft gekregen in de populaire cultuur en het wereldwijde bewustzijn.