Historia Białej Wieży w Tower of London
Biała Wieża jest oryginalną twierdzą Tower of London, zbudowaną przez Wilhelma Zdobywcę na początku 1080 roku. Ta imponująca budowla służyła jako najsilniejsza obrona zamku, zapewniając zakwaterowanie dla króla i jego dworu oraz mieszcząc dedykowaną kaplicę. Budowa była nadzorowana przez wykwalifikowanego biskupa Rochester, Gundulfa.
Na przestrzeni wieków Biała Wieża była świadkiem znaczących przemian. Henryk II i Henryk III wzmocnili jego obronę, podczas gdy Henryk III jeszcze bardziej upiększył kaplicę witrażami, posągami i obrazami oraz nakazał wybielenie całej konstrukcji, nadając jej nazwę. Chociaż przez krótki czas kaplica była używana jako rezydencja królewska, stopniowe przejście do przechowywania dokumentów w latach dwudziestych XIII wieku zasygnalizowało spadek jej roli jako rezydencji królewskiej.
Historia Wieży przeplata się z intrygującymi tajemnicami. Odkrycie w 1674 r. kości dzieci podczas rozbiórki przedproża podsyciło spekulacje, że należały one do "książąt w Tower", Edwarda V i Ryszarda ze Shrewsbury. Za panowania Elżbiety I Biała Wieża stała się magazynem prochu strzelniczego, a sam zamek zaczął przyciągać turystów. Wysiłki Karola I mające na celu modernizację obrony wieży ostatecznie okazały się daremne, gdyż kontrolę nad nią przejęli parlamentarzyści, co zapoczątkowało angielską wojnę domową w 1642 roku.
Biała Wieża nadal służyła jako magazyn prochu strzelniczego aż do Wielkiego Pożaru Londynu w 1666 roku, po którym wzniesiono mury ochronne. W XIX wieku dokonano znaczących zmian, aby pomieścić rosnącą liczbę odwiedzających. Dziś Tower of London, w tym wspaniała Biała Wieża, jest obiektem Światowego Dziedzictwa UNESCO, zarządzanym przez Historic Royal Palaces i mieści słynne zbiory Royal Armouries.
Historia Tower of London