Over Westminster Abbey | Een koninklijk monument in het hart van Londen

Gebouwd in 1070, is het een lage gewelfde kamer in Undercroft en het oudste deel van de abdij. Er zijn 2 zware eiken deuren uit de 14e eeuw en een middeleeuwse tegelvloer uit de 11e eeuw. Je vindt er een grote gebogen middeleeuwse kist waarin gewaden werden bewaard en andere met verdragen en buitenlandse documenten.

De ruimte boven de westelijke deur stond sinds de middeleeuwen leeg. Later werd de ruimte gevuld met kalkstenen beelden van slachtoffers van racisme, nazisme en religieuze vooroordelen, zoals Dr. Martin Luther King en Wang Zhiming, en onthuld in een dienst die werd bijgewoond door koningin Elizabeth II in 1998.

Het huidige gebouw van Westminster Abbey stamt uit de tijd van het bewind van koning Henry III. Het oostelijke deel van de 11e-eeuwse abdij, gesticht door koning Edward the Confessor in 1065, werd in 1245 door koning Hendrik III afgebroken. Daarna herbouwde hij de abdij in Anglo-Franse gotische stijl voor zijn eigen begrafenis en droeg het op aan koning Edward. Hoewel de bouw in 1245 begon, werd het ontwerp voltooid onder het bewind van Richard II.

De drie metselaars die toezicht hielden op de bouw waren Robert van Beverly, John van Gloucester en Henry van Reyns. Ze lieten zich inspireren door de nieuwe kathedralen Amiens, Reims en Chartres om een apsis met stralende kapellen toe te voegen. Ze gebruikten gotische elementen zoals geribde gewelven, spitsbogen en roosvensters. Je vindt ook een paar Engelse kenmerken in het gebouw, zoals een enkele zijbeuk en een lang schip met uitstekende transepten.

Westminster Abbey heeft het hoogste gotische gewelf van Engeland dat hoger leek vanwege de smalle gangpaden. Het ontwerp van de abdij is ontleend aan het continentale systeem van geometrische proporties. Bovendien was er een ruime ruimte voorzien tussen het begin van het koor en het hoogaltaar, dat het 'theater' was voor de kroningsceremonie. De ramen waren gevuld met prachtige robijnen en saffieren glazen, samen met een patroon van heraldische schilden.