Ontdek de klokken van Westminster Abbey | Een geluid van geschiedenis

Geschiedenis van de klokken van Westminster Abbey

• 1250: De eerste geregistreerde informatie over de klokken van Westminster Abbey werd gevonden in de Close Rolls van koning Henry III, in 1250. De koning gaf Edward van Westminster de opdracht om een klok te bouwen die groter was dan wat hij ooit eerder had gebouwd.
  
• 1251: In 1251 kreeg Edward de opdracht om een kleinere klok te maken die in harmonie moest zijn met de grote klok.
  
• 1255: Volgens de verslagen van kroniekschrijver Matthew Paris waren er in het jaar 1255 vijf klokken in gebruik in de abdij.
  
• 1310: Een klok die in 1310 werd gegoten door Richard de Wimbis (Wymbish) met de inscriptie "Christe Audi Nos" is nog steeds te vinden in de nieuwe Jubilee Galleries in Westminster Abbey.
  
• 15e tot 20e eeuw: Van de late 15e eeuw tot de 20e eeuw bleef de klokkenstoel van Westminster Abbey constant op zes klokken.
  
• 1918: Tijdens de wapenstilstand in 1918 was het een uitdaging geworden om de klokken te luiden vanwege de vervallen staat van het frame en het beslag. Daarom werden de klokken van de abdij gerestaureerd.
  
• 1919: In 1919, in aanwezigheid van koning George V en koningin Mary in de Londense klokkengieterij Whitechapel, werden de klokken van Westminster Abbey opnieuw gegoten en werden twee nieuwe klokken toegevoegd om een ring van acht klokken te vormen.
  
• 1937-1953: De acht klokken bleven 52 jaar in gebruik en luidden in 1937 voor de kroning van koning George VI, in 1953 voor de kroning van koningin Elizabeth II en op 8 mei 1945 voor de Dag van de Overwinning in Europa.
  
• 1971: In 1971 maakte Dr. Eric Perkins, de broer van een voormalige dominee van de abdij, het mogelijk om een ring van tien klokken te gieten. De twee oudste klokken - een uit de 16e eeuw en de andere uit de regeerperiode van koningin Elizabeth I - van de acht klokken werden behouden als onderdeel van de nieuwe ring van tien klokken.

​Geschiedenis van Westminster Abbey