London Eye geschiedenis | Het moderne symbool van de skyline van Londen

Het London Eye werd voor het eerst bedacht door de echtpaar architecten David Marks en Julia Barfield. Hun ontwerp, het "Millennium Wheel", werd ingezonden voor een wedstrijd ter ere van het jaar 2000. Hoewel de inzending niet won, zette het stel het idee onafhankelijk voort.

De bouw van het wiel begon officieel in 1998. Belangrijke onderdelen werden in heel Europa gemaakt en via binnenschepen naar Londen vervoerd. Het bouwwerk werd horizontaal geassembleerd op drijvende platforms in de rivier de Theems en was daarmee een van de meest ambitieuze bouwprojecten van die tijd.

Het London Eye werd officieel ingehuldigd op oudejaarsavond door de toenmalige premier Tony Blair. Het rad maakte zijn ceremoniële eerste omwenteling, zonder passagiers, als onderdeel van de millenniumvieringen van de stad. Het diende als middelpunt voor de overgang van Londen naar de 21e eeuw. De publieke opening werd echter uitgesteld vanwege technische problemen.

Op deze datum ging het London Eye open voor het publiek. Elke capsule draaide 30 minuten rond en bood een panoramisch uitzicht over de stad. De ervaring werd al snel een must voor zowel de lokale bevolking als toeristen. Binnen een jaar werd het een van de best betaalde bezienswaardigheden van Londen.

Hoewel het wiel aanvankelijk een vergunning voor vijf jaar kreeg, leidde de overweldigende populariteit ervan tot de permanente goedkeuring. In 2002 had het London Eye zich stevig gevestigd als een belangrijk onderdeel van de skyline van Londen. Het voortdurende succes droeg bij aan de regeneratie van het South Bank gebied en beïnvloedde de ontwikkeling van soortgelijke observatiewielen over de hele wereld.

In 2006 onderging het London Eye aanzienlijke upgrades. Er werd een nieuw energiezuinig LED-verlichtingssysteem geïnstalleerd dat dynamische lichtshows mogelijk maakt. Eigendom overgedragen van British Airways naar de Tussauds Group. Deze veranderingen integreerden het London Eye verder in het culturele en entertainmentlandschap van Londen.

Voorafgaand aan de Olympische Spelen van 2012 werden alle 32 capsules tijdelijk verwijderd en opgeknapt. De updates omvatten betere ventilatie, verwarming en entertainmentsystemen in de capsule. Dit zorgde voor een comfortabelere en modernere ervaring voor bezoekers. Het werk werd voltooid zonder de dagelijkse werkzaamheden te verstoren.

In de aanloop naar de Olympische Spelen van Londen 2012 speelde het Eye een rol in de fakkeltocht. De zestienjarige Amelia Hempleman-Adams droeg de Olympische vlam in een van de capsules. Ze hing 135 meter boven de Theems.

Het London Eye werd voor het eerst verlicht in regenboogkleuren ter gelegenheid van London Pride. De verhuizing maakte deel uit van een grotere viering van diversiteit en inclusie. Het markeerde ook een verschuiving in de manier waarop het oriëntatiepunt zich bezighield met culturele en sociale bewegingen. De lichtshow is sindsdien een jaarlijkse traditie geworden.

Tijdens de COVID-19 pandemie sloot het Oog zich aan bij nationale inspanningen om gezondheidswerkers te eren. Het werd blauw verlicht als onderdeel van het wekelijkse initiatief "Klap voor mantelzorgers". Dit gebaar maakte het tot een visueel baken van dankbaarheid in de hele stad. Het versterkte de rol van het Oog als meer dan alleen een toeristische bezienswaardigheid.

Om de kroning van koning Karel III te vieren, heeft het London Eye een speciale "Kroningscapsule" onthuld. Het interieur was zo vormgegeven dat het leek op Westminster Abbey. Het bevatte koninklijke memorabilia en meeslepende verhalen.

The London Eye viert zijn 25e verjaardag in 2025. In de loop der jaren heeft het miljoenen bezoekers verwelkomd en talloze evenementen begeleid. Het blijft een van de meest iconische monumenten in Londen. De mijlpaal bevestigt zijn plaats als symbool van moderne Britse identiteit en innovatie.