Over de Tower of London | Een fort, een paleis, een gevangenis

De bouw van de Tower of London heeft eeuwen geduurd, met belangrijke bijdragen van verschillende vorsten:

• 1078: Willem de Veroveraar initieert de Witte Toren. Na de Normandische verovering van 1066 koos Willem I deze plek aan de Theems om een formidabele stenen donjon te bouwen. Voor de bouw werd steen uit Caen gebruikt, onder toezicht van Gundulf, bisschop van Rochester.
  
• 1190: Richard I verbetert de binnenste afdeling. Tijdens zijn bewind richtte Richard Leeuwenhart zich op het versterken van de verdediging van de Toren. Hij gaf opdracht tot de bouw van de binnenste gordijnmuur, die de Witte Toren omringde, en voegde belangrijke verdedigingstorens toe zoals de Klokkentoren, gebouwd met ronde gotische bogen en ramen die typerend waren voor die tijd.
  
• 1216-1272: Hendrik III verandert het in een Koninklijk Paleis en voegt de Buitenste Afdeling toe. Hij voerde kostbare renovaties uit en veranderde de Toren in een paleis. Hij bouwde de buitenste gordijnmuur, een grotere versterkte ommuring. Deze uitbreiding omvatte de Koninklijke Munt, de Wapenkamer en andere gebouwen. Hij bouwde ook de St. Thomas Tower (later bekend als Traitors' Gate), een grootse ingang aan de rivierzijde, en de Wakefield Tower voor koninklijke verblijven.
  
• 1272-1307: Edward I versterkt verder en voegt belangrijke verdedigingswerken toe. Hij was een vermaard militair leider en stond bekend om de bouw van de beruchte Bloody Tower, een belangrijk verdedigingswerk en gevangenis. Hij gebruikte de Tower Green ook als privé executieplaats voor hooggeplaatste gevangenen. Edward I voltooide ook de gracht rond de Tower.

De Tower of London werd dus niet door één persoon op één moment gebouwd, maar ontwikkelde zich in de loop der eeuwen door strategische toevoegingen en aanpassingen in opdracht van opeenvolgende vorsten.